Dag 45- maandag 16 juni
Hoewel er regen wordt voorspeld, worden we wakker met een blauwe lucht en volle zon. Als we ontbijten zien we eerst een schoolklas met 6 jarigen binnen komen lopen, en daarna nog een groep pubers die hun tentjes opzetten op het veld tegenover ons. Opvallend genoeg is deze groep veel minder luidruchtig dan de groep van gisteren. Het is een vreemde combinatie: al die groepen en tegelijk een luxe uitvoering van de campingfaciliteiten.
We zoeken snel het openluchtmuseum op, omdat het nu nog goed weer is. En gelukkig is de temperatuur flink gedaald, dat maakt het bezoek prettig. Het museum bevat 3 onderdelen: de eerste is het Houten Dorp. Daar staan allemaal houten huizen, een kerk en boerenschuren die ofwel zijn verplaatst, ofwel nagemaakt om de oude cultuur te behouden. Wat ons opvalt is de overeenkomst met de Noorse houten gebouwen (o.a. de staafkerken), zowel qua hout: dat is gerookt ter conservering als qua opzet van de gebouwen. De opslagschuren staan op stenen “pootjes” met de bodem een stuk van de grond. Precies hetzelfde zagen we in het Noorden van Noorwegen, bij de huisjes en schuren van de Sami. Het tweede gedeelte is een verzameling van watermolens (zaagmolen, wolmolen, smidse, graanmolen). Dit gaat onder leiding van een gids die de werking van de molens demonstreert. Ook hier krijgen we een Engelstalige brochure ter vertaling van haar Tsjechische uitleg.
Het derde gedeelte is het grootste: het heet het Walachijse dorp. De Walachijen zijn een volk dat in dit Zuidoostelijke deel van Tsjechië leefden en een heel eigen cultuur hadden van landbouw: de grond was gezamenlijk bezit en het werk werd samen gedaan, waarna de oogst eerlijk werd verdeeld. Zo vormden zich kleine gemeenschappen met 3 of 4 huizen. Heel anders dan de rest van Tsjechië waar nog grootgrondbezitters (leenheren) en horigen leefden.
Het begint ’s middags flink te regenen, maar dan gaan we weer naar de camping. Daar blijkt nóg een groep pubers te komen, die in huisjes worden gehuisvest. Het is misschien schoolreizenseizoen, maar voor ons staat wel vast dat we morgen hier vertrekken!
Weer: bewolkt, ’s ochtends droog, ’s middags regen. Temp: 17-8gr.
Dag 46 – dinsdag 17 juni
Vertrekdag! Het is lastig om in deze uithoek van Tsjechië een goed camping te vinden. Alle organisaties waarvan we lid zijn (ACSI, ANWB en SVR) hebben hier geen aangesloten campings. Dus wordt het zoeken op internet en reviews lezen. We komen uit op een camping in Miselovice, die wel redelijk goede reviews heeft. Eenmaal daar aangekomen, blijkt dat we er eigenlijk maar één dag terecht kunnen, omdat er een festival zal worden gehouden op de camping. We zien ze bezig met het opbouwen van een podium. Tja.. De dame van de camping geeft nog een alternatief dichtbij, maar als we in de auto de reviews daarvan checken, slaan we die maar over (veel rondzwervend afval, ongeïnteresseerd personeel, ook groepen jongeren). We zoeken zelf verder en komen uit bij een camping die wat verder ligt, in de buurt van Strumperk. Het is een groot veld rond een meer, bij een restaurant. Best goed voor een paar dagen. Het is er in ieder geval lekker rustig!
Dag 47 – woensdag 18 juni
We bezoeken vandaag Olomouc. We vermijden de weg waarmee we hierheen gereden zijn: daar werd over kilometers aan de weg gewerkt, waarbij het verkeer over 2 smalle banen werd geleid met alleen hele kleine pylonen er tussen. De route over de kleine wegen blijkt nog korter te zijn en leidt afwisselend langs kleine dorpen, door dichte bossen en open velden met gewassen. Een mooie route! We zien onderweg ook overblijfselen uit de Oostbloktijd: sgraffito met duidelijk verheerlijking van het proletariaat (het werkvolk) en ook enkele mega-landbouwbedrijven: 4 enorme koeienstallen bij elkaar met een mega-opslag van hooi. Vast een oude sovchoz of kolchoz.
Olomouc blijkt een ruim opgezette stad te zijn, met een autovrij centrum. Het centrum kent een paar grote pleinen met fonteinen en grote zuilen, een heleboel kerken en een enorm raadhuis. Het raadhuis heeft een enorme astronomische klok, die in 1950 is gerestaureerd. We zijn er precies om 12 uur wanneer de klok gaat slaan en er een speelwerk in gang wordt gezet met proletarische poppen die allerlei verschillende ambachten uitbeelden. Tot slot horen we een mechanisch geluid dat een kraaiende haan moet voorstellen en de goudkleurige haan in de gevel klappert dan met zijn vleugels. Grappig! We lopen rond en bekijken een paar kerken: enkele zijn toegankelijk en echt de moeite waard.
Dag 48 – donderdag 19 juni
We maken een route door het Jeseniky gebergte. De weg er naartoe kent wat spectaculaire stukken, met flinke haarspeldbochten. We zien onderweg dat dit in de winter skigebied is, want we zien sleepliftjes en sneeuwkanonnen. Dan zien we een cabinelift en heel veel fietsers op mountainbikes. We stoppen even om te kijken en zien een groot bord: ski-bike area. Ik herken dit van Oscar, mijn collega! De cabines hebben speciaal achterop beugels om de fiets mee naar boven te nemen en dan sjezen ze over verschillende trajecten naar beneden. Mooi om te zien, maar af en toe ook bloedstollend welke stunts ze uithalen!
We rijden verder naar Karlova Studanka, een kuuroord dat rond 1780 is gebouwd. Er staan allemaal donkere houten gebouwen, sommigen heel groot, met witte raamluiken en kozijnen. Er zijn in dezelfde stijl ook allerlei prieeltjes en dergelijke. Het is er nog vrij druk, omdat het nu wordt gebruikt door de wandelaars (en misschien nog door mensen die kuren en het ijzerhoudende water drinken dat hier uit bronnen naar boven komt). We dachten ook te gaan wandelen, maar het begint te regenen en we zien er vanaf. We rijden over een andere weg weer terug richting Sumperk. We zien dat de haarspeldbochten worden geteld: het eerste bordje dat ons opvalt is nummer 17. Er rijden ook heel veel motoren, die halen hun hart op op zo’n weg!
Dag 49 – Vrijdag 20 juni
We rijden vandaag naar de volgende camping, die ligt in het Noord-oostelijke puntje van Tsjechië, tegen de Poolse grens aan. Vanuit Sumperk betekent dat een route die door Polen gaat. We zien wel wat verschillen: er zijn meer afgebladderde en grauwe huizen, in de plaatsjes waar we door komen is er nog vaak sprake van “authentieke” bestrating (kinderkopjes) en kennelijk is de accijns op sigaretten in Polen lager, want vlakbij de grens word je overspoeld door grote reclameborden voor sigaretten, ook bij bouwmarkten of totaal andere bedrijven.
We koersen naar camping Aktief, die al ruim 20 jaar liefdevol gerund wordt door Bert en Mien, een stel dat 80+ is en nog steeds enthousiast gasten onthaald. De camping staat te koop en ze doen al enige tijd niets meer aan promotie, maar de mensen blijven komen. Wij hebben zelf deze camping ook aanbevolen gekregen door andere Nederlanders die we onderweg spraken. We hebben een mooi plekje, met uitzicht op de heuvels en een weiland waar we ’s avonds telkens een loei-concert krijgen van de jonge stieren die er in staan.
Dag 50- Zaterdag 21 juni
We houden een rust/huishoudelijk dagje, draaien wasjes en doen boodschappen. We verkennen direct de omgeving: Mezimesti en Broumov. s‘ Middags doen we nog een kleine wandeling vanaf de camping.
Dag 51 – Zondag 22 juni
We doen vandaag een grotere wandeling vanaf de camping, naar de “Mariabron” die bij een boskapel is. De bron zou geneeskrachtig zijn voor oogproblemen. We kunnen het niet uitproberen gelukkig. We lopen een groot deel van de wandeling door bos, wat heel lekker is omdat het best warm is. In totaal lopen we ruim 2 uur en we komen moe maar zeer voldaan weer terug op de camping.