Dag 31 – Maandag 2 juni
Jihlava is vandaag ons doel. Het is jaren de zusterstad van Purmerend geweest en we zijn nieuwsgierig of we kunnen zien hoe dat geld is besteed. We zien in ieder geval een goot en modern winkelcentrum met een grote parkeergarage. Het centrum heeft een enorm plein met de inmiddels bekende fontein en pestzuil. Maar er staat ook een gedrocht van een gebouw op in de meest afstotelijke Oostblokstijl. Zonde van het hele plein!
We willen graag de kerken bekijken, maar die zijn dicht, of worden voor een ander doel gebruikt: één is de repetitieruimte van een groot orkest. Ook hier is kennelijk sprak van ontkerkelijking!
Wat heel leuk is, is de rondleiding door de catacomben onder Jihlava. Er loopt een gangenstelsel van 25 km onder de stad, waarvan we een deel onder leiding van een gids kunnen bekijken. Men weet niet zeker of de oorsprong de zilvermijnen waren die hier vroeger waren, of dat men het als opslagruimte of als verdedigingswerk/schuilplaats gebruikte. Waarschijnlijk is het een combinatie van deze drie. We krijgen een korte uitleg op schrift in het Nederlands en de gids kan redelijk goed Engels en vertaalt of en toe nog wat extra informatie voor ons. Heel interessant!
Weer: zonnig, af en toe zon. Temp. 19gr.
Dag 32 – Dinsdag 3 juni
De weersverwachting geeft aan dat er buien zullen zijn, afgewisseld met wat zon. De man van de camping tipt ons om een roadtrip te maken naar het gebied ten Zuidwesten van ons, dat de bijnaam “Tsjechisch Canada” heeft omdat het landschap met de vele hoge naaldbomen, afgewisseld door grasland, hier op zou lijken. We krijgen een gedetailleerde kaart mee en het is inderdaad een prachtig gebied. We lunchen in Nová Bystrice, bezoeken de burcht/ruïne Landstejn en bekijken Slavonice dat twee dorpspleinen heeft met prachtige sgraffitogevels. Één ervan heeft afbeeldingen van bijbelverhalen, met Duitse teksten. We zitten dan ook vlakbij de Oostenrijkse grens. Een heel geslaagde dag!
Weer: zonnig, droog.
Dag 33 – Woensdag 4 juni
We blijven vandaag wat dichterbij de camping en rijden naar Trebic: We bekijken daar de Joodse wijk en willen ook de Procopiusbasiliek bezichtigen. Dat laatste lukt niet, want er wordt een dienst gehouden en de kerk is afgeladen vol. Een beetje oneerbiedig om dan naar binnen te lopen.
Gelukkig is de Joodse wijk natuurlijk wel te zien: we lopen door steile straatjes die met grove stenen zijn bestraat. Dat loopt echt lastig en zelfs pijnlijk op je sandalen! De wijk zelf is wel mooi: het zijn allemaal oude, maar goed onderhouden woningen.
Weer: zonnig, licht bewolkt, temp. 19gr.
Dag 34 – Donderdag 5 juni
Op basis van een tip van Jur, de campingbaas, rijden we naar Znojmo, een stad in het Zuiden van Moravië dicht tegen de Oostenrijkse grens aan. Ook hier zien we een mooi stadsplein met fontein en pestzuil. Het stadhuis heeft een mooie toren en enkele huizen zijn beschilderd met sgraffito. Vanuit Znojmo rijden we naar het grensplaatsje Cizov. Hier is een stuk van het IJzeren gordijn bewaard gebleven, inclusief wachttoren. Je kunt er een stukje langslopen en er is een informatietafel bij waarin staat uitgelegd dat een flinke strook land naast de grens is ontruimd: de mensen moesten uit hun huizen, de huizen zijn vernietigd en er zijn ook mijnen aangelegd. Het IJzeren gordijn zelf stond onder hoogspanning, dus vluchten was vrijwel onmogelijk. Toch is het enkelen wel gelukt, maar er zijn ook veel doden gevallen met de vluchtpogingen. Indrukwekkend om te zien en te lezen.
Op de terugweg ontdek ik op de kaart een kasteel dat we nog kunnen bezoeken in de plaats Jaromerice nad Rokytnou. Het blijkt een mooi Renaissancekasteel met ook hier weer een inrichting die volledig intact is. We mogen mee met de rondleiding voor een groep Tsjechen en krijgen weer een vertaling op schrift in het Duits mee. Het valt wel op dat de gids veel meer vertelt dan in onze vertaling staat. Maar omdat we helemaal niet op de gids hoeven te letten, kunnen we wel heel goed rondkijken. Het is een leuk kasteel, met mooie kamers en vooral een hele grote danszaal met volledig beschilderde muren. Een bijzonder extraatje!
Weer: zon, temp. 20gr.
Dag 35 – Vrijdag 6 juni
We besluiten weer even een rustig dagje in te lassen en beperken ons tot het inslaan van boodschappen in Trebic. We doen nog een poging om de Procopiusbasiliek te bezichtigen, maar ook nu strandt dit omdat er vrijwel direct achter de deur een ijzeren hek staat en er geen licht in de kerk aan is. We kijken dus letterlijk in een vrij donker hol. Jammer!
Weer: zonnig, temp. 20gr.
Dag 36 – zaterdag 7 juni
Een reisdag!. We trekken verder Oostelijk en koersen naar Besenov met het plan om daarvandaan wat bezienswaardigheden te bezoeken. De rit is maar 138 km, maar duurt toch langer dan gedacht omdat een groot deel over smalle en bochtige wegen gaat, met heel veel dorpjes onderweg. Het is een regenachtige dag. ’s Ochtends worden we door Jur met de tractor geholpen om de caravan uit het zachte, natte gras te trekken. Als we ’s middags aankomen in Benesov zien we de campingeigenaar alleen even naar ons toe komen om te zeggen dat we vanaf 15.00 uur kunnen inchecken. Bij het uitzoeken van een plaats (we zijn de enige op de camping) komen we weer vast te zitten. Met afkoppelen van de caravan, en zelf ook duwen en trekken om de mover te helpen, lukt het ons. Als we op de plek staan zien we de campingeigenaar weer, die vrij bars vraagt wie die kuilen in het gras heeft gemaakt. Ja, wie denk je?? Een verschil van dag en nacht met de ochtend. Nou ja, we zijn allemaal anders zullen we maar zeggen.
Weer: regen, bewolkt, temp. 16-17gr.
Dag 37 – Zondag 8 juni
Ook vandaag regent het, na ook een nacht vol regen. We besluiten kasteel Pernstejn te bezoeken, in de gedachte dat zo’n rondleiding toch altijd binnen is.
De weg er naartoe worden we door de navigatie over een heel rudimentair weggetje geleid. Hier en daar nauwelijks verhard, bestaande uit grote stenen met ook grote gaten er tussen. We komen ook langs een waarschuwingsbord met een stijgingspercentage van 20%. Gelukkig heeft de Tiguan grote wielen en een sterke motor, maar het is wel heel bijzonder om over zo’n pad te gaan. Het laatste stuk is gewoon weer asfalt en we parkeren de auto op het parkeerterrein dat staat aangegeven voor “Hrad Pernstejn”. We zien de burcht niet, omdat die hoog op een heuvel ligt en daar ook allemaal hoge bomen op staan. De man van het parkeerterrein wijst ons waar het pad naar de burcht begint. Dit pad is smal en steil, en na een tijdje gaat het over in een rotsig pad dat glibberig is door de regen. Marcel glijdt een keer uit (hadden we onze wandelschoenen maar aangetrokken!) en heel voorzichtig bereiken we na 20 minuten de burcht. We kunnen direct mee met een rondleiding. Ook weer in het Tsjechisch met een vertaling in het Engels die we meekrijgen. Dit is echt een hele oude burcht die in de 13e eeuw is gesticht. We zien de oudste delen, met stoer en stevig meubilair. De burcht is kunstig gebouwd op een hoge rots. We beklimmen een hoge uitkijktoren, dwalen door verschillende zalen en komen dan ook in een wat nieuwer deel dat rond 1600 is bijgebouwd en waar de kamers mooi zijn ingericht, met veel schilderijen en wandschilderingen. Wel echt de moeite waard!
De weg terug over het pad is nog moeilijker dan heen, omdat het flink heeft doorgeregend. Op sommige stukken houden we ons vast aan de bomen en zo komen we gelukkig heel weer beneden. Voor de terugweg kiezen we een andere weg dan de heenweg, nu over bredere wegen. Een enerverend dagje!
Weer: veel regen, zwaar bewolkt, temp 16gr.