Week 3

Dag 17 – maandag 19 mei

We reizen een stuk naar het Zuiden, naar Chvalsiny waar ook een mooie camping moet zijn. We nemen afscheid van Ton en Nancy die ons gastvrij hebben ontvangen en veel goede tips gegeven. De route voert voor een groot deel over kleine weggetjes. Sommige zo smal dat het maar goed is dat we daar geen tegenliggers tegenkomen. Ook op de camping in Chvalsiny  worden we vriendelijk ontvangen, door een Tsjech die goed Engels spreekt. Direct veel informatie en we kunnen kiezen waar we gaan staan, want er staan maar een stuk of 7 andere caravans/campers terwijl de camping 150 plekken heeft.
We installeren ons en lopen naar het dorpje omdat we geen eten voor vanavond hebben. Er is een Coöp en de keus in verse groente is zo beperkt dat we niet lang na hoeven te denken: we kopen courgette en champignons en in combinatie met de paprika die we nog hebben maken we er een pastaschotel van in de Omnia (voor de niet-kenners: dat is een oventje voor op het gasfornuis; als je eenmaal doorhebt hoe het werkt is het fantastisch!). Wat trouwens grappig is, is dat de kassière duidelijk ook haar talen niet spreekt en stug in het Tsjechisch blijft praten. Wij praten Nederlands terug en toch loopt het allemaal soepel.
Gereden km’s: 110km

Weer: licht bewolkt, zonnig, temperatuur 14gr, ’s middags 16gr.

Dag 18 – dinsdag 20 mei

Vandaag is het heel vriendelijk weer: de temperatuur is aangenaam en de lucht is blauw. We verkennen de omgeving en bezoeken Cesky Krumlov. Er is daar een mega groot kasteel, dat we nu alleen van buitenaf bekijken. Als het weer slechter weer is (de verwachting voor donderdag) is het beter om het kasteel van binnen te bekijken. We beperken ons nu tot het schattige oude centrum: alles is hoofdzakelijk voetgangersgebied en de straten zijn met grote grove keien bestraat. Zelfs met sneakers loopt het af en toe lastig. Het centrum ligt in een kronkel van de rivier de Vlatva (die ook door Praag loopt) en er zijn dan ook een aantal bruggen die het oude centrum met de rest van het stadje verbinden. Het heeft een groot dorpsplein met mooie gebouwen rondom en een pestzuil. Verder is het heel toeristisch: veel winkeltjes met hebbedingetjes, veel groepen japanners en iedere kerk is omgetoverd tot een museum of galerie waar entree voor moet worden betaald. Een beetje jammer.
We doen hier nog boodschappen: we slaan voor 3 dagen eten in bij een Kaufland. Terug op de camping draaien we 2 wassen, het is zulk mooi weer! De was die we ophangen is binnen 2 uur droog en kan weer opgeborgen worden. We zien ’s middags ook veel Nederlandse caravans en campers de camping opkomen: het blijkt een groep Nederlanders te zijn van de ACSI Kampeerreizen.

Weer: zon, licht bewolkt, 19-20gr.

Dag 19 – woensdag 21 mei

Er is voor vandaag een zonnige dag voorspeld met hogere temperaturen. Eindelijk! We gaan voor een tour naar het Lipno meer. We zijn gewaarschuwd dat het daar erg toeristisch is omdat er ook een Landal Green Park is. Dat houdt ons niet tegen en we koersen richting Horni Planá. Het Lipno meer is een stuwmeer dat in de jaren 50 vorige eeuw is aangelegd voor een hydro-krachtcentrale. Het resultaat is een prachtig breed meer dat grenst aan Oostenrijk. Het gebied er omheen is bergachtig, dus dat maakt het een prachtig geheel. We rijden naar het meest Zuidwestelijke puntje en komen in Nové Chalupy waar alle autowegen ophouden en alleen nog gewandeld kan worden. Het plaatsje bestaat hoofdzakelijk uit pensions en restaurants maar heeft absoluut geen schreeuwerig toeristisch karakter. In tegendeel: de huizen zijn een mix van Oostenrijkse en Tsjechische stijl chalets en alles ademt rust. Deze streek heet het Bohemer Woud, in het Tsjechisch Sumava: dat betekent ruisende bomen en dat is eigenlijk ook het enige dat je hoort. Prachtig!


We rijden vanaf het meer en gaan via kleine weggetjes naar Rozmberk nad Vltavou, waar kasteel Rozmberk staat. Plaatsje en kasteel heten naar de eigenaar. Het kasteel ligt hoog boven het plaatsje op een rots, dus dat betekent even klimmen. Maar dat is de moeite waard! Het kasteel mag alleen met een gids worden bezocht die geen Engels of Duits spreekt, maar we krijgen een map mee waarin alle tekst in het Engels staat. De gids blijkt een jongen van rond de 17 jaar te zijn. Vreemd dat hij geen Engels spreekt, maar ja. Het Tsjechisch is zo abracadabra voor ons dat het niet moeilijk is om ondertussen het Engels te lezen. Het kasteel is ontzettend goed geconserveerd. Het interieur is bijzonder: dateert uit de 13e eeuw en later en is heel Tsjechisch, met betimmering van donker hout dat stevig bewerkt is. Ook een kroonluchter is bijvoorbeeld helemaal van donker hout gemaakt. Bij de rondleiding worden alle deuren met de sleutel geopend en ook weer afgesloten bij vertrek: safety first!
Weer: zon, temp. 19gr.

Dag 20 – donderdag 22 mei

Conform de weersverwachting regent het vandaag vrijwel de hele dag. Een prima dag om het kasteel van Cesky Krumlov te bezoeken!
Hier hebben ze wel gidsen die Engels spreken en we volgen de tour voor de woonvertrekken. We krijgen de historie van het kasteel te horen en te zien: via de familie Rosenberg is het via vererving naar de familie Schwarzenberg gegaan. Het zijn namen die je steeds tegenkomt bij de kasteelbezoeken: het waren vooral Duitsers die hier de boel in eigendom hadden. Dit kasteel is nu staatseigendom omdat er na de confiscatie door de communisten geen familie meer was waaraan het teruggegeven kon worden. Het heeft het kasteel geen kwaad gedaan: het is prima onderhouden en de ruimtes zijn indrukwekkend: we zien een kerkzaal met hoge muren en aparte balkons voor de edelen (die waren verwarmd in de winter), verschillende woonvertrekken in opeenvolgende stijlen: middeleeuws, barok, roccoco en ook een paar grote en prachtig beschilderde ontvangst/balzalen. Het bezoek is zeker de moeite waard, ook dankzij de gids die op een grappige manier de toelichting geeft.   
Weer: zwaar bewolkt, hele dag regen, temp. 13gr.

Dag 21 – vrijdag 23 mei

De stad Ceske Budejovice staat vandaag op het programma: we bekijken het centrum met een groot dorpsplein omringd door mooie gebouwen in allerlei kleuren en stijlen en met een grote fontein in het midden. Bij de toeristeninformatie scoren we een kaartje met een stadswandeling die we volgen en die ons leidt naar de Nicolaaskerk (met een opmerkelijk sober interieur voor katholieke begrippen), een mooi park en wat breed opgezette winkelstraten. Het centrum heeft merendeels een voetgangersgebied, waardoor je lekker op je gemak kunt rondlopen. Het openbaar vervoer bestaat deels uit gewone bussen, deels uit trolleybussen. Vooral de knooppunten van de trolleylijnen zien er indrukwekkend uit. Een wonder dat dit allemaal goed gaat!

Als we het centrum gezien hebben, gaan we naar de Budvar/Budweiser brouwerij, een brouwerij die eigendom is van de Republiek Tsjechië. We volgen daar een rondleiding van een jonge tolk die perfect Duist spreekt en alles super duidelijk en met humor uitlegt. Hij legt uit dat het echte Budvar (of in Duits: Budweiser) bier alleen in Ceske Budejovice mag worden gemaakt, op grond van de Duitse “Original-Verordnung” uit 1574, die bepaalt dat alleen lokale grondstoffen mogen worden gebruikt. Dat doen ze hier: ze gebruiken bronwater dat hier omhoog komt en een superieure samenstelling heeft en geheel zuiver is, de mout en de hop worden hier verbouwd en de gist is al eeuwen aanwezig en wordt nauwkeurig bewaakt en levend gehouden. Ze strijden al jaren tegen de Amerikaanse Budweiser, dat die de naam niet zouden mogen gebruiken, maar tot nu toe zonder succes. Naast een museumachtig deel over de historie en oorsprong en een educatief deel met uitleg over het brouwproces mogen we ook echt de fabriek in, we zien de verschillende immense koperen brouwketels, de filtreerinstallatie en de gigantische opslagtanks. Ook de bottelarij (herrie!) mogen we zien. Er is een eigen spoorlijn voor het aanvoeren van de grondstoffen uit de nabije omgeving en een enorm logistiek centrum voor de opslag en distributie. Aan het einde van de rondleiding is er een bierproeverij in de opslagruimte waar het 2 graden Celsius is. Marcel moet nog rijden, dus we nemen samen 1 glas. Het smaakte erg goed!

Dag 22 – zaterdag 24 mei

We worden wakker en zien dat er een vriendelijk zonnetje schijnt. Marcel haalt op de fiets broodjes bij de Coop en we kunnen buiten ontbijten. Heerlijk! We plannen om vandaag een wandeling te maken vanaf de camping. Maar voordat we hebben afgewassen, komen de wolken en begint het zelfs te regenen. We kijken het nog een poosje aan maar het blijft afwisselend een beetje zon en dan weer regen. Het wordt dus een rustdag die we nog wel nuttig besteden door boodschappen te doen en eten voor een paar dagen in te slaan bij de Lidl en de Kaufland. Bij de wat grotere plaatsen zie je vaak een Lidl, een Action en verder een reeks supermarkten. In de kleine plaatsjes zit meestal alleen een Coop.

Dag 23 – zondag 25 mei

Vandaag staat kasteel Hluboka op het programma. Dat ligt iets ten noorden van Ceske Budojevice. Het kasteel is in de huidige vorm relatief nieuw. De basis van het kasteel dateert uit de 13e eeuw, maar het heeft in de loop van de jaren meerdere ver/herbouwingen meegemaakt en de laatste dateert van de 19e eeuw, toen het in neo-gotische stijl is verbouwd. De eigenaren (familie Schwarzenberg: die bezaten een veelvoud aan kastelen, vergaard vanaf 1600 toen door de pestepidemie veel adellijke families uitstierven en zij de kastelen opkochten) waren bij het huwelijk van koningin Victoria zwaar onder de indruk van Windsor Castle en dat hebben ze een beetje nagebouwd in Hluboka. Het ziet er perfect uit en dat maakt dat ik een soort Disney-associatie krijg. Als we de rondtoer door de representatieruimtes doen, horen we dat we geen foto’s van de binnenkant mogen maken en dat is jammer. Het is heel bijzonder en overdadig: het is overvloedig gemeubileerd met allerlei bijzondere antieke meubels, er hangen immense wandtapijten uit België, de muren zijn betimmerd met donker hout dat rijkelijk is bewerkt, overal zijn schilderijen, je weet gewoon niet waar je moet kijken! Hoe rijk moet deze familie wel niet zijn geweest? Ook Cesky Krumlov was van de familie Schwarzenberg en ook in Oostenrijk hebben ze nog kastelen en landgoederen. In Tsjechië is alles van de Schwarzenbergs onteigend in 1948 waardoor deze kastelen nu staatseigendom zijn. De familie heeft na de Wende hun bezit in Tsjechië niet meer opgeëist (tja, als je zoveel hebt..).